Κατηγορία: Uncategorized
Συγγνώμη,αυτή η εγγραφή είναι διαθέσιμη μόνο στα English.
Συγγνώμη,αυτή η εγγραφή είναι διαθέσιμη μόνο στα English.
Συγγνώμη,αυτή η εγγραφή είναι διαθέσιμη μόνο στα English.
Συγγνώμη,αυτή η εγγραφή είναι διαθέσιμη μόνο στα English.
Συγγνώμη,αυτή η εγγραφή είναι διαθέσιμη μόνο στα English.
Συγγνώμη,αυτή η εγγραφή είναι διαθέσιμη μόνο στα English.
Κατηγορίες
Φωτογραφίες απο την πορεία 28/6
Στην ευρύτερη βιομηχανική ζώνη της Θεσσαλονίκης υπάρχουν σήμερα πάνω από 10 καταυλισμοί στους οποίους οι συνθήκες διαβίωσης ομολογούν αυτό που οι κρατούντες αρνούνται να παραδεχτούν: ότι δηλαδή, σε αυτούς τους χώρους στοιβάζονται «υποδεέστεροι» άνθρωποι, οι οποίοι θα πρέπει να επιβιώσουν με αναξιοπρεπή τρόπο, εκτοπισμένοι από τον αστικό ιστό, σχεδόν αόρατοι, περιμένοντας την σειρά τους για το δρόμο προς τη Δύση χωρίς ορατή προοπτική. Οι περίφημες «δομές φιλοξενίας» στη βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά ότι, όταν πρόκειται για το ζήτημα της μετανάστευσης, ισχύουν με μαθηματική ακρίβεια τα αντίθετα από τις βασικές παραδοχές του δημόσιου λόγου. Οι δομές αυτές είναι κατ’ ευφημισμόν ανοιχτές, αφού η πρόσβαση των αλληλέγγυων δεν είναι εύκολη και η αυτόβουλη μετακίνηση των μεταναστών/στριών προς το κέντρο της πόλης είναι σχεδόν ανέφικτη (ούτε λόγος για πρόσβαση σε σχολεία ή νοσοκομεία).
Οι χώροι αυτοί είναι δημιούργημα της μεταναστευτικής πολιτικής που εφαρμόζει αυτή η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με άλλα ευρωπαϊκά κράτη, όπως επίσης δικό της έργο είναι και η κατασκευή με συνοπτικές διαδικασίες «παράνομων» ή «παράτυπων» ανθρώπων μέσα από την πρόσφατη αλλαγή σύνθεσης της Αρχής Προσφύγων ( 2 στα τρία μέλη είναι διοικητικοί δικαστές), με σκοπό την εφαρμογή της κατάπτυστης συμφωνίας της 20ης Μαρτίου, την αναγνώριση της Τουρκίας ως ασφαλούς χώρας και συνεπώς την απέλαση χιλιάδων μεταναστών/στριών. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας την «τρομοκρατία» των αριθμών, όπως γινόταν άλλωστε και τα προηγούμενα χρόνια, δικαιολογεί την επιλογή των πολιτικών της μέτρων για το μεταναστευτικό. Οι 60.000 μετανάστες/στριες που εγκλωβίστηκαν στη χώρα δεν είναι «πρωτοφανής» αριθμός, αν σκεφτούμε ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας το 2003-2004 έγιναν 50.000 συλλήψεις στα σύνορα και την ελληνική επικράτεια, ενώ το 2008 οι συλλήψεις για «παράνομη» είσοδο στη χώρα ήταν 146.337. Σύμφωνα δε με την επίσημη απογραφή του 2001 στη χώρα ζούσαν 797.000 μετανάστες και 130.000 παιδιά φοιτούσαν σε σχολεία της χώρας.
Με τα νέα δεδομένα, περάσαμε έτσι, μετά την εκκένωση της Ειδομένης από το θέαμα των συνόρων, δηλαδή τη δημιουργία τεχνητών κρίσεων στα σύνορα, το δράμα των προσφύγων και την καταγραφή- απαρίθμηση των κινήσεων προσφοράς προς τους πρόσφυγες στη βαθιά σιωπή . Η απομόνωση τους στους καταυλισμούς της βιομηχανικής ζώνης εξυπηρετεί τόσο την αποσιώπηση των πιθανών μελλοντικών κινητοποιήσεων τους για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, άνοιγμα των συνόρων, παροχή ασύλου, όσο και την απόκρυψη της αυθαιρεσίας των κρατικών μηχανισμών που έχουν αναλάβει τη διαχείριση τους.
Aπέναντι στις παραπάνω αντιμεταναστευτικές πολιτικές, υπερβαίνοντας τις απόψεις που αντιλαμβάνονται ότι το κράτος, το κεφάλαιο, η πατριαρχία, ο ρατσισμός επικυριαρχούν απόλυτα στα υποκείμενα και επομένως οι μετανάστες είναι υποτελείς, θύματα, υπό-κειμενα που χρήζουν φιλανθρωπίας, συμπόνιας και σωτηρίας, αλληλέγγυοι και μετανάστες οργανώνουμε ένα NoBorder Camp στη Θεσσαλονίκη στις 15-24 Ιουλίου με στόχο τη σύνδεση των αποσπασματικών δράσεων που γίνονται σε διάφορες χώρες για το μεταναστευτικό και τη δικτύωση των μεταναστευτικών ομάδων και κοινοτήτων, αντιπροτείνοντας με σαφήνεια τη χαρά, τη γοητεία και το νόημα της συντροφικότητας και του μοιράσματος
Οι μετανάστ(ρι)ες στις γειτονιές μας!
Ζωή με αξιοπρέπεια και χαρτιά για όλους/ες!
Συνέλευση NoBorder 2016